Τα δέντρα επικοινωνούν μεταξύ τους με αγάπη 

​

Με τα παιδιά μου κάθε βράδυ διαβάζουμε παραμύθια, έχουμε πάρει ένα υπέροχο βιβλίο που μιλάει για τα δέντρα.

Αυτό το βιβλίο μου έδωσε την έμπνευση και τον τρόπο να εκφράσω την παρακάτω ιστορία.

​

Είναι άπειρες οι πτυχές ενός δέντρου και οι λόγοι που θα μπορούσαμε να συζητάμε για αυτό. 

Τα δέντρα απλώνουν τις ρίζες τους παντού. Δημιουργούν έναν ιστό που καλύπτει όλο το κομμάτι της γης, όπου υπάρχει στεριά και βλάστηση. 

​

Με τις ρίζες τους τα δέντρα, πέρα από όλα τα ωφέλιμα που λαμβάνουν από το χώμα, προσφέρουν συγχρόνως και βοήθεια στα γύρω τους δέντρα. Όταν έχουν ανάγκη, όταν αρρωσταίνουν ή γερνάνε. 

​

Αν δείτε έναν κορμό δέντρου και δίπλα του να αρχίζει να πετάει ένα κλαδάκι με φρέσκα φύλλα, τότε το μόνο σίγουρο είναι ότι τα άλλα δέντρα με τις ρίζες τους το έχουν βοηθήσει να αναγεννηθεί.

​

Τα δέντρα επίσης φιλοξενούν χιλιάδες ζωές, από την κορυφή τους ως τις ρίζες τους. Πουλιά, έντομα, μικρά ζώα, σκουλήκια, φίδια και όλων τον ειδών τα πλάσματα επωφελούνται αλλά και προσφέρουν σε ένα δέντρο.

​

Και έτσι ζούν τον αέναο κύκλο της ζωής οι ομάδες και οι μονάδες των δέντρων κι είναι σαν να χορεύουν διαρκώς μέσα στην μελωδία της ροής τους. 

​

Έναν χορό που θα ήταν ιδανικό να ξαναθυμηθούμε κι εμείς, ως  κοινωνίες ανθρώπων. 

​

Κάθε δέντρο είναι μοναδικό, έχει τους καρπούς και το φύλλωμά του. Παράγει το δικό του έργο. Φροντίζει τον εαυτό του. Συνδέεται όμως με αγάπη και σεβασμό με τα άλλα δέντρα. Θεραπεύει και θεραπεύεται. Μοιράζεται την τροφή του, όπου και όταν χρειάζεται. Υπάρχει αμοιβαία εμπιστοσύνη.

​

Τα κλαδιά τους μπλέκονται με σεβασμό, οι ρίζες τους επίσης. Όλα είναι κοινά, νερό, φώς, τροφή και αέρας. 

​

Τα δέντρα που είναι γύρω από ένα μεγαλύτερο σε ηλικία δέντρο μαθαίνουν μέσα από αυτό. Παίρνουν πληροφορίες για να γίνουν πιο δυνατά και να βοηθήσουν και άλλα δέντρα να δυναμώσουν. 

​

Όλα αυτά τα γίνονται αυθόρμητα, και όχι επειδή έχουν κάποιο συμφέρον. Το κάνουν  με αγνή πρόθεση, το κάνουν γιατί έτσι η φύση έχει αποφασίσει. Ακολουθούν την ροή. Λαμβάνοντας και ελευθερώνοντας. 

​

Όλα μαζί φτιάχνουν το Ένα. Όλα ανοίκουν σε όλους και όλα τα μοιραζόμαστε με αγάπη, απλότητα και σεβασμό. Γιατί το δικό σου καλό είναι και δικό μου καλό και το καλό όλης της πλάσης.

​

Αυτή είναι η ιδανική κοινωνία των δέντρων. Άραγε θα μπορούσε να δομηθεί μια τόσο απλή κοινωνία ανθρώπων; 

​

Ή μήπως υπάρχει στις παραδοσιακές φυλές ή σε κάποιον άλλο πλανήτη;

​

Όπως στην παρακάτω εικόνα: Έτσι φαντάζομαι τις ψυχές κάποιων από εμάς να ταξιδεύουν τα βράδια μαζί σαν Ένα. Και θεραπεύοντας να θεραπεύονται.

​

​

Φαίδρα Κορμανού